Luisteren naar bewoners bespaart kosten voor je woningcorporatie

Als een woningcorporatie aangeeft te willen veranderen in de aansluiting bij haar klanten, dan betekent dit in het beste geval dat er nog meer geluisterd wordt naar haar bewoners. En dan wordt de bewoner bij voorkeur niet als klant gezien, maar als mens die woont, slaapt, leeft, eet en veel meemaakt in de woning die zijn of haar thuis is.
Niet zelden zien we dat complete woningblokken ingrijpend worden gerenoveerd, terwijl in praktijk blijkt dat de betrokken bewoners niet genoeg naar hun behoefte gevraagd is. Soms was de bewoner in kwestie gelukkiger geweest met het plaatsen van slechts een nieuwe keuken, het opknappen van een schutting of het vervangen van dat rotte kozijn. Daar hoef je niet je huis voor uit en dat is voor sommige mensen belangrijk. Want renovatie waarbij je voor langere tijd je huis moet verlaten, betekent immers nogal wat voor dat gezin met drie kleine kinderen of voor de oude man die niet zo goed ter been meer is. Te weinig overleg komt de verstandhouding (en daarmee het begrip voor elkaar) immers niet ten goede…
Luister, praat en vraag door
We raden corporaties aan om niet te veel vóór bewoners te denken, maar vooral het gesprek aan te gaan mét bewoners. Goede interactie is onmisbaar om de relatie gezond te houden. Volledig te goeder trouw gaat men als corporatie soms te snel voorbij aan de wensen van de betrokken bewoners. Stel je de volgende situatie voor: een wat oudere dame woont nog altijd zelfstandig, maar staat inmiddels ingeschreven voor een verzorgingstehuis. Het zal zeker niet langer dan twee jaar duren voordat er een plekje voor haar is. Als haar woningcorporatie aan zou kondigen dat het huizenblok waarin ze woont grondig gerenoveerd gaat worden, zonder dit op een open manier te overleggen, dan valt dat waarschijnlijk niet goed. Dit is nu precies zo’n voorbeeld van hoe de praktijk soms loopt. Want wat deze vrouw eigenlijk wilde was een likje verf op haar keukentje en een goede timmerman die haar klemmende voordeur wat bijschaaft, zodat ze deze gemakkelijker open krijgt als ze met haar boodschappentasje in haar reumatische handen thuiskomt. Vanuit het gezichtspunt van de woningcorporatie, had het niet alleen een meer tevreden en gelukkige bewoner opgeleverd, maar was ook de kostenpost een stuk lager geweest.
De woningcorporatie versus bewonerscorporatie
Uiteraard begrijpen we ook dat maatwerk niet altijd mogelijk is. Dit blog is bedoeld als eyeopener, zodat woningcorporaties, voor wie dit van toepassing is, nog meer na gaan denken over de manier waarop de interactie met bewoners plaatsvindt. Dus waarom niet op een open manier het gesprek met elkaar aangaan en een mooie middenweg vinden? En sowieso, de naam woningcorporatie, hoe gelukkig is die eigenlijk nog gekozen? Zouden we inmiddels niet allang moeten (en willen!) spreken van bewonerscorporaties, want het gaat uiteindelijk niet om de huizen maar wél om de mensen die daarin wonen…